Ik werd vanmorgen wakker en toen waren mijn twee kerels al eventjes een half uurtje op. Dat was anders dan anders. We zijn de dag rustig gestart en hadden al snel geconcludeerd dat het verse brood dat we maandag hebben gehaald bij de aldi gortdroog en hard was. Je kon er een gat mee in een berg gooien, helaas. We zouden ’s middags wel even naar de supermarkt gaan voor nieuw brood. Vandaag stond zwemmen op de planning. De zon scheen fel en het was echt lekker zwemweer.

(Sebastian heeft een UV-shirtje aan, omdat de zon te fel was. Dat is niet te warm, juist van luchtig materiaal en het beschermd hem toch tegen de nodige straling)

Rond elf uur kwamen we bij het zwembad (freibad Missen). Van het park uit hebben we kortingskaarten gekregen die we ‘overal’ kunnen laten zien; daarmee krijg je op heel veel dingen in de omgeving korting. We waren ze vandaag alleen vergeten mee te nemen. Dus we hadden ons erop ingesteld de volle pond te moeten betalen, maar toen de man achter de kassa naar onze kaarten vroeg volstond het woordje ‘vergessen’ en mochten we toch met korting naar binnen. Het is een heel leuk zwembad met een glijbaan van 51 meter (even uit mijn hoofd, het kan ook 52 meter zijn) met een glijbaanbad (zo noem ik hem maar even) van 1 meter 10. Een wedstrijdbad en een vrij bad om in te zwemmen. Ook hebben ze een groot grasveld met een kinderbadje met een glijbaan en een tweetal fonteinen voor de kleine kinderen. Ook is er een speelveldje met 2 wipkippen, een wipwap en een draaimolen.

Ik vond het echt een prima zwembad en ook op een toplocatie. Ze hadden badspeelgoed, een badmeester, sociale controle en er was bijna niemand in het water dus we hadden het zwembad praktisch voor onszelf en konden volop onze gang gaan. Het had kleedkamers genoeg, schoon en fris, voldoende kluisjes, schone toiletten en een tentje waar je eten en drinken kon kopen – er was alleen 1 grote maar – en dat was voor mij toch wel een dealbreaker. Steekvliegen!!! Ze hadden er helaas 18 miljoen van. Ik vond dat toch wel verschrikkelijk.

Na de vijfde keer te worden geprikt had ik het écht gehad en ben ik me aan gaan kleden. Er vloog zelfs zo’n beest mijn badpak in en zelfs in het water moest je uitkijken. Sebastian is ook een keer geprikt (hij heeft het niet gemerkt) en Kevin heeft niet eens meer geteld zo vaak is hij geprikt. Zijn benen zijn voornamelijk het doelwit geweest en zijn helemaal rood. Vieze smerige rotbeesten! Bah! Ik werd er gewoon boos van. Al meer dan 20-25 jaar loop ik al niet meer met mijn blote voeten over het grasveld vanwege een jeugdtrauma waarbij ik op een wesp/bij ben gaan staan – al die tijd ren ik keihard weg voor alles wat steekt en vandaag gewoon 5 keer gestoken! Gewoon 6 keer in een week tijd. WHAAAAAAAAAA! Dat is ook bijna wel de hoofdreden waarom ik liever een binnenzwembad heb. Ik heb nog steeds overal jeuk als ik er aan terug denk. Het zwemmen op zich was natuurlijk wel hartstikke leuk maar ik kreeg echt last van achtervolgingswaanzin. Dan had je jeuk op je been en dan ineens *PRIK* en automatisch ga je met je hand er naartoe en zit je zo’n vies beest kapot te duwen *gruwel*. Nou ja, jullie snappen het wel; na een uur of 3/4 hield ik het echt voor gezien. Ik vond het nog knap van mezelf dat ik het zo lang heb uitgehouden. Ik hield me gedeisd op de handdoek fel in de zon, want daar had je het minst last van die beesten (en je voelde ze tenminste beter zitten zodat je ze kon wegjagen).

Sebastian heeft in ieder geval volop gezwommen/gespeeld en heeft het hartstikke leuk gehad - ik begrijp nog steeds niet waarom hij slechts 1x is geprikt - en volgens mij vond Kevin het ook wel leuk, dus wat dat betreft 2/3^e geslaagd. Daarna zijn we lekker naar huis gegaan en hebben we Sebastian een fruithapje gegeven en nog wat te drinken en daarna heeft hij zijn middagslaapje gehad. In de tussentijd ging Kevin lekker een spelletje doen op de laptop en ben ik een nieuwsgierig aagje uit gaan hangen door in kastjes te snuffelen. Ik vond een gastenboek om Duits in te schrijven en dat is nog best aardig gelukt vind ik zelf, een doos vol bordspelletjes waar ik Kevin nog niets over verteld heb omdat ik een hekel heb aan bordspelletjes en een cd-collectie voor de cd-speler. Daarna ben ik gaan puzzelen in mijn woordzoeker-boekje. Een kleine anderhalf uur later hebben we Sebas wakker gemaakt en een gebakken eitje gegeten en zijn we naar de plaatselijke supermarkt gelopen.

De zon was nog steeds heel fel en het was niet echt een aangename wandeling zo in het zonnetje, dus we waren blij dat we er waren. Echter bleek dat de supermarkt WEER eens dicht was. Dat was echt even dik vet balen voor ons. Daar hadden we niet op gerekend. Gelukkig werden we er heel erg melig van. Elke keer als we bij deze supermarkt willen shoppen is hij dicht. Dat is toch best komisch als je volkomen verhit van een berg af komt aangelopen om na onverrichte zaken die berg weer op moet gaan klimmen. Ik ben maar even gaan poseren met Sebas voor de supermarkt en we hebben een mini-fotoshoot gehouden bij het watervalletje en de kerk. De terugweg was een hel, bergopwaarts. En ik word daar zo melig van altijd. Op dat soort momenten heb je maar een paar lollige opmerkingen nodig of ik val zowat om en rol nog een keer van de berg af. We hebben dikke lol gehad!!!

Op de terugweg naar huis door de hitte heb ik Kevin over weten te halen om nog een stukje te gaan rijden. Hij wilde in het huisje chillen, maar ik had zin om eruit te gaan. Gewoon lekker rondsnuffelen en dingen bekijken. Ik ben niet echt een doener, maar ik wil wel wat te zien hebben – een ziener klinkt daarentegen weer een beetje zweverig. Ik wilde wel naar Immenstadt Zentrum om te kijken of daar winkels open waren, maar Kevin wilde de Rodelbaan daar zien en omdat hij in eerste instantie al niet weg wilde zijn we dus naar de rodelbaan geweest om te kijken. Nadat we dat gedaan hadden en ik Kevin niet kon overhalen om er dan ook van af te gaan, hebben we nog een stukje om de berg heen gereden en een groot rondje van een half uur/drie kwartier gemaakt in de omgeving.

Eenmaal thuis hebben we de taken verdeeld; Kevin zou koken en ik de afwas doen en hebben we wat aangekeuteld. Ik had de zwemkleding op het wasrek buiten gehangen zodat het kon drogen en toen ik het ging afhalen en opvouwen kwam ik onze vriendelijke buren naast ons weer tegen. Ze hebben ons een foldertje gegeven en de Eistobel aanbevolen; met daarbij dat het vrijdag 38 graden Celsius zou worden. Dat is een natuurfenomeen ongeveer 8 kilometer hier vandaan, waarbij er bergbeekje is met inhammen met stromend water, watervallen en hier en daar een meertje met een draaikolk (waar je niet moet zwemmen en zeker niet met een kind), maar waar het op sommige stukken best fijn vertoeven is met dat weer. Er zwemmen regelmatig gezinnen met kinderen en op andere stukken is men aan het pootjebaden en het klinkt allemaal zwaar relaxed. Behalve die draaikolken dan, dat lijkt me best wel spannend. Maar het staat goed aangegeven, begreep ik. Daar vertrouw ik dan maar op (en voor de zekerheid let ik 8x scherper op dan normaal). En ik zit er vaak al bovenop, haha.

Dat gaan we dus vrijdag eens uitzoeken; in plaats van een stadje bezoeken in de hoop dat er wat te doen is. Morgen staat het Bergbauernmuseum in Immenstadt op de planning. Vanavond hebben we na het eten nog lekker achter in de tuin gezeten. Kevin vind het een beetje teleurstellend dat we op de begane grond zitten omdat er een heg van 2 meter staat die ons uitzicht op de bergen belemmert. Ik vind het daarentegen heerlijk omdat Sebastian lekker kan fietsen, met de bal spelen, in de tuinen spelen, flink kan rondrennen etc. Het uitzicht stoort met niet zo. Ik heb dit liever dan één verdieping hoger zitten op een balkon. Ik heb thuis al genoeg last van het ruimtegebrek; maar ik begrijp wel dat hij liever ook het uitzicht erbij had. Desalniettemin is het fijn vertoeven hier; ook op de aanrommeldagen. Sebastian en ik hebben torens gebouwd en met de brandweerauto gespeeld. Ik kan er zo wel aan wennen

Ik denk alleen dat ik mij op het laatst zou storen aan de alpenkoeien. Waarom hebben die dieren toch altijd die bel om? Zodat ze, als ze van de berg af vallen, sneller terug te vinden zijn? Dat die lieve diertjes niet gek worden van dat constante gerinkel...